با انواع ترانزیشن آشنا شوید

در تدوین فیلم، ترانزیشن (Transition) به معنی نحوه پایان یافتن یک سکانس، شروع سکانس بعدی و روش اتصال این دو است. از زمان آغاز سینما، انواع مختلفی از تغییر حالت‌ها به کار گرفته شده‌اند؛ برخی طی سال‌های اول منسوخ شده و برخی دیگر تا همین امروز کاربرد دارند. هر تکنیک، احساسات خاصی را بر می‌انگیزد. درک این احساسات برای ادیت ماهرانه فیلم، امری ضروری محسوب می‌شود.

Cut یا برش

رایج‌ترین و ساده‌ترین ترانزیشن، کات است. هنگامی که یک سکانس بلافاصله جای خود را به سکانس بعدی می‌دهد، از برش بهره گرفته شده است. استفاده از این روش به اندازه‌ای رایج است که تعداد آن در فیلم‌های بلند به چند هزار می‌رسد. با وجود اینکه بیشتر به علت نیاز فنی از این تکنیک بهره گرفته می‌شود، تعویض ناگهانی تصویر می‌تواند معانی و تفاسیر متعددی داشته باشد.

صحنه‌های آغازین فیلم «سه روز کرکس» را به عنوان مثال در نظر بگیرید. به خاطر داشته باشید که در این سکانس‌ها، کاراکتر اصلی فیلم، Joseph Turner، هنوز معرفی نشده است.

Cut یا برش

اولین برداشت این است که مرد روی دوچرخه Turner بوده و در حال رفتن به محل کار خود است. همیشه این احتمال وجود دارد که حدس مخاطبین اشتباه باشد؛ از این رو یک تدوینگر حرفه‌ای، باید به پیامد‌های استفاده از کات در یک سکانس توجه کند.

تکنیک یاد شده به دو دلیل به استاندارد صنعت سینما تبدیل شده است:

۱. طی سال‌های اولیه سینما، هنگام ویرایش فیلم این امکان وجود داشت که به راحتی با چاقو یا قیچی نگاتیو‌های مربوطه را برید. هر نوع ترانزیشن دیگری به تجهیزات پیشرفته نیاز داشت و باعث افزایش هزینه‌ها می‌شد.

۲. تکنیک‌های مشابه دیگر فیلم را از مسیر اصلی خود منحرف می‌کنند. در واقع، استفاده از تکنیک کات، به روند بهتر فیلم کمک بسزایی می‌کند.

Fade In , Fade Out

Fade In و Fade Out که جزو جلوه‌های اپتیکی به حساب می‌آیند، که بعد از کات بسیار رایج هستند. «فید اوت» هنگامی اتفاق می‌افتد که تصویر به تدریج، با صفحه‌ای سیاه یا رنگی دیگری جایگزین شود. از این تکنیک بیشتر برای سکانس‌های پایانی استفاده می‌شود. «فید این» اما کاملا برعکس است؛ رنگی خالص کم کم جای خود را به تصویری واضح می‌دهد. از این روش نیز معمولا در آغاز فیلم‌ها بهره گرفته می‌شود.

با وجود محبوبیت بسیار بالا، این محو شدن‌ها معمولا توسط ادیتور انجام می‌گیرند. یک فیلم بلند معمولا چند مورد محدود Fade بیشتر نخواهد داشت. تعداد کم این موارد به این علت است که چنین افکت‌هایی معمولا در آغاز/پایان هر بخش عمده داستان به کار گرفته می‌شوند. یکی دیگر از موارد کاربرد‌های این تکنیک، پس از صحنه‌های خیلی هیجان انگیز و نفس گیر است.

Dissolve یا دیزالو

طی این افکت که با نام overlapping یا همپوشانی نیز شناخته می‌شود، یک شات به تدریج جای خود را به شات بعدی می‌دهد. یک صحنه ناپدید، و دیگری نمایان می‌شود. برای چند ثانیه، هر دو صحنه قابل مشاهده هستند. از تکنیک دیزالو برای نشان دادن گذر زمان استفاده می‌شود.

Wipe

هنگامی که یک شات جدید، تصویر قبلی را به خارج از کادر هدایت می‌کند، وایپ اتفاق افتاده است. جورج لوکاس از این تکنیک بسیار در Star Wars استفاده کرده است.

Iris

آیریس، ترانزیشنی بسیار قدیمی است که امروزه کاربرد کمی دارد؛ طی این تکنیک، قابی دایره‌ای شکل کادر را بسته و به صفحه‌ای سیاه تبدیل می‌کند. این روز‌ها، بیشتر موارد پیشرفته‌تری مانند ستاره و قلب به کار می‌روند. با اینکه این تکنیک جایی در فیلمسازی پیشرفته ندارد، برای ویدیو‌های ساده ابزاری خوب محسوب می‌شود.

منبع: ElementsOfCinema

با انواع ترانزیشن آشنا شوید